Gij zult genieten en tot rust komen!

Dag 2 van mijn eerste solo vakantie aan het Zeeuwse Grevelingenmeer, waar ik zo naar heb uitgekeken, en ik ervaar onrust. Onrust? Ik kwam hier toch voor rust? Ja precies, en daar heb ik dus welgeteld 7 dagen voor. En in die 7 dagen wil ik 10 boeken en 2 tijdschriften lezen, waterverven, wandelen, fietsen, mediteren, schrijven, slapen, de buurt verkennen, leuke koffietentjes vinden.. Gij zult genieten en tot rust komen! Let’s get to it! Maar waar moet ik nu beginnen? So much to do in so little time, het is overweldigend en ik bevries.

Gij zult genieten en tot rust komen!

Wat gaat hier mis? Van waaruit wil ik al deze dingen eigenlijk afvinken in mijn vakantie? Wil ik dat echt? Of moet ik dat?

Ik kan niet vaak genoeg zeggen dat ontwikkeling een oneindig proces is. Dat ik nu anderen coach, betekent niet dat ik zelf alles ‘goed’ doe, altijd ontspannen, gelukkig en zen ben. Nog dagelijks loop ik tegen dingen aan en leer ik nieuwe dingen over mezelf. Ik neem je mee in mijn mindf*ck van vandaag. Zoals we ook doen in het My Life traject Doorbraak Coaching, ga ik op zelfonderzoek uit.

Wat gebeurt er allemaal in mij, onbewust?

Houd je vast..

De eerste overtuiging: Ik MOET een goede, nuttige me-time vakantie hebben. Gij zult genieten en tot rust komen! Anders is mijn zuurverdiende vakantie mislukt en voor niets geweest. Ik heb hiervoor 7 dagen ingecalculeerd dus binnen die tijd moet dat gebeuren. No pressure!

Ten tweede vertel ik mezelf dat ik hier nu eindelijk de tijd en de rust heb om alles te lezen wat ik nog wil lezen of herlezen. Vandaar de dikke stapel boeken op mijn eettafeltje in mijn huisje voor deze week. Ik stel mezelf de vraag wat het me op zou leveren om al die boeken nu te lezen. Het antwoord is rust. Natuurlijk. Daar kom ik toch voor? Maar waarom zou dat mij rust opleveren? En daar vind ik de sleutel.

Ik zoek houvast in het aanvullen van mijn kennis.

Door te blijven leren, te lezen, weer een cursus of workshop te doen, ben ik op zoek naar zekerheid vanuit een diepere angst voor onveiligheid. Want, pas wanneer ik alles weet, als ik alle kennis in huis heb, dan pas weet ik zeker dat ik ‘het’ goed kan doen, dan ben ik veilig, dan heb ik rust. Noem het een kennis-FOMO.

Onbegonnen werk dus, want het is gewoonweg onmogelijk om alles te weten. Zo creëer ik het tegenovergestelde van dat wat ik zoek: Doordat ik nog zoveel moet leren en dus nog zoveel moet doen ervaar ik continu onrust. Nu, op mijn tweede vakantiedag begin ik de dag in een freeze modus, omdat ik simpelweg niet weet waar ik moet beginnen. Maar ik kan het me al helemaal niet permitteren om  niets te doen, want de klok tikt door. Alle tijd die ik niet nuttig besteed is verloren en maakt dat ik nog meer achterloop op alles wat ik nog moet doen. Het gevolg? Ik veroordeel mezelf en creëer spanning en stress. De rust en ontspanning die ik zoek zijn ver te zoeken. Een vicieuze cirkel die schreeuwt om doorbroken te worden.

Er is nog meer.

Door steeds maar bezig te zijn met te moeten leren, leid ik mezelf af van mijn volgende stap, namelijk creëren. Vanuit mezelf, met alle kennis en alle vaardigheden, alles wat ik tot nu toe heb geleerd, mezelf nu echt neerzetten. Iets in mij vindt het ontzettend spannend om me helemaal over te geven aan die creatie-modus, dus vertel ik mezelf vanuit die diepere angst, dat ik nog dit boek moet lezen, die cursus moet doen of die opleiding moet volgen, want dan… Dan? Helemaal niets dan! Dan is creëren nog steeds spannend en vind ik wel weer een ander excuus om daar nog niet aan te beginnen!

Door mezelf te stoppen en te observeren zie ik nu wat er werkelijk is en kan ik een andere keuze maken. In plaats van in actie te komen, zit ik stil en laat ik de onrust er zijn. Het is spannend en dat is ok. Wanneer ik de onrust in mij alle ruimte en tijd geef, zonder me erdoor mee te laten slepen, ontstaat er opluchting.

I am ready, thank you.

Ik pak mijn Moon Deck kaarten en trek de kaart ‘I am ready, thank you’, en ik weet dat het waar is. Er is een tijd voor leren en er is een tijd voor creëren. Ik  ben dankbaar voor alles dat ik heb mogen leren. Voor alles dat ik heb mogen lezen. Nu mag ik vertrouwen dat het van binnenuit komt, dat alles er al is. Dat is spannend. En dat is ok.

Die stapel boeken? Die heb ik weer ingepakt.. Ik hoef deze week helemaal niets, en meteen is daar rust.

Liefs uit Zeeland

PS. Wil jij ook leren jouw patronen te doorzien en doorbreken? Te zien vanuit waar jij doet wat je doet zodat je dat voortaan niet meer hoeft te doen? Neem contact op om te bespreken wat ik voor jou kan betekenen